Het bijnierinsufficiëntiesyndroom komt vaker voor dan je misschien denkt. Je bijnieren krijgen vaak niet de aandacht die ze verdienen en je merkt het vanzelf als ze niet goed functioneren.

Deze kleine, gelaagde klieren bevinden zich bovenop je nieren. Sterker nog, deze kleine klieren zijn cruciaal voor een gezonde nierfunctie en de productie van hormonen, met name stresshormonen en geslachtshormonen (oestrogeen en testosteron). Het woord ‘bijnier’ komt dan ook van het Latijnse woord voor ‘nabij de nier’.

De kern van de bijnieren (medulla) produceert neurotransmitters die input van de hersenen ontvangen en hormonen vrijgeven zodat we dienovereenkomstig reageren (1). Adrenaline en noradrenaline zetten het lichaam aan tot actie (vechten/vluchten/bevriezen), waardoor de hartslag en de bloedtoevoer toenemen. Dopamine daarentegen is het genotshormoon, dat emotionele reacties en lichaamsbewegingen reguleert.

De middelste laag (de cortex) is verantwoordelijk voor de productie van geslachtshormonen en steroïdehormonen. Steroïdehormonen reguleren namelijk de slaapcyclus en de bloeddruk en spelen een rol bij de omzetting van voedsel in bruikbare energie. Het buitenste deel van de bijnieren (het kapsel) bestaat uit vetweefsel dat de bijnieren beschermt.

Bijnieruitputting

We belasten onze bijnieren vaak te veel en te vaak. De levensstijl in de westerse wereld wordt grotendeels bepaald door emotionele stress (school, werk, financiën, relaties) en ons voedsel, water en de lucht die we drinken bevatten schadelijke chemicaliën die daar bovenop nog eens fysieke stress veroorzaken.

Indien onbehandeld, kan bijnieruitputting leiden tot bijnierinsufficiëntie.

Tekenen van bijnieruitputting zijn onder andere (2):