Voor het eerst in weken glimlachte ik.
***
De volgende ochtend neuriede Sandra in zichzelf terwijl ze koffie zette. Ze leek zo tevreden met zichzelf. Ze was zo zeker van haar overwinning.
“Hoe gaat het met je, mijn liefste?” vroeg ze, haar stem gevuld met gespeelde bezorgdheid.
Mijn schouders zakten in en mijn stem klonk zacht en gebroken.
“Ik ben er kapot van. Deze stukken betekenden alles voor me.”
Een verdrietige vrouw | Bron: Midjourney
“Nou,” Sandra roerde langzaam in haar koffie, “misschien is dit een teken. Het is tijd om het verleden achter je te laten en je te concentreren op je nieuwe gezin.”
Ik balde mijn vuisten onder de tafel, maar hield mijn verdrietige, neerslachtige gezicht rechtop.
“Je hebt waarschijnlijk gelijk.”
Sandra’s glimlach werd breder. Ze dacht dat ze gewonnen had. Ze dacht dat ze mijn geest had gebroken met de kristallen.
Laat ze dat maar denken. Laat ze maar in vrede van hun overwinning genieten.
Er waren nog maar drie dagen tot de bruiloft.
Een trouwlocatie | Bron: Unsplash
Mijn trouwdag begon stralend en helder. De locatie in Scotsville zag eruit als een sprookje. Witte bloemen sierden elke hoek. Zachte muziek vulde de lucht. Alles was perfect.
Sandra paradeerde rond in haar designerjurk alsof ze de baas was. Ze zat op de eerste rij. Ze zorgde ervoor dat iedereen wist dat ze de stiefmoeder was… de nieuwe vrouw in papa’s leven.
Tijdens de receptie stond ik met de microfoon.
“Bedankt dat jullie allemaal hier zijn,” begon ik. “Michael en ik zijn zo dankbaar voor jullie liefde en steun.”
