Hoe voelen de doden zich wanneer hun graven worden bezocht?

Het schuldgevoel omdat je niet naar de begraafplaats gaat
. Sommige mensen kunnen niet weggaan. De pijn is te groot, de afwezigheid weegt zwaarder dan de vrede. En zo ontstaat schuld.

“Laat ik ze in de steek?”

“Denken ze soms dat het me niet meer kan schelen?”

De waarheid is dit: de ziel meet liefde niet in kilometers of bloemen. Ze voelt het in elke gedachte, in elke traan, in elke herinnering.

We kunnen de nagedachtenis van een dierbare eren door thuis een kaarsje aan te steken, in stilte tegen hem of haar te praten, te bidden, naar een foto te kijken of simpelweg met warme gevoelens aan zijn of haar leven terug te denken. Al deze gebaren raken de ziel met dezelfde kracht als een bezoek aan de begraafplaats.

Het ware doel van een begraafplaats:
een begraafplaats is niet voor de doden.

Het is voor de levenden.

Het is een ruimte waar je kunt rouwen, afscheid nemen, huilen, praten en helen. Het is geen spirituele verplichting, maar een emotioneel hulpmiddel.

De ziel van de overledene heeft je vertrek niet nodig.

Maar misschien moet je wel gaan… of misschien ook niet.

Beide beslissingen zijn respectabel.

De band die nooit breekt.
Onze geliefden zetten hun evolutie voort op een ander vlak. Maar ze blijven met ons verbonden door een onzichtbare draad van herinneringen, emoties en liefde.

Elke keer dat je met dankbaarheid aan hen denkt,
elke keer dat je met tederheid aan hen denkt,
geef je hen energie die hen sterkt op hun levenspad.

Ze willen niet dat je een gevangene van verdriet blijft.

Ze willen dat je blijft leven, bloeien en gelukkig bent.

Dit draagt ​​ook bij aan hun evolutie.

Advies en aanbevelingen:
Dwing jezelf niet om naar de begraafplaats te gaan als het je verdriet bezorgt. Rouw wordt niet afgemeten aan rituelen.

Spreek in gedachten of met zachte stem tot je geliefden. Zij voelen deze verbondenheid.

Creëer een rustgevende plek in huis met een kaars of een foto, als dat je kalmeert.

Sta jezelf toe om verdriet, maar ook vreugde te voelen wanneer je aan hen terugdenkt.

Let op de kleine signalen: ze bevatten vaak subtiele boodschappen van liefde.

Liefde sterft niet met het lichaam.
De band die ons verenigt.